یکی از برنامه‌های مهم در دست اقدام دولت برای کاهش خطرپذیری کشور در برابر زلزله که راهبری و مدیریت آنرا سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور برعهده دارد، برنامه‌ی مطالعه و اجرای مقاوم سازی ساختمان‌های دولتی مهم، تاسیسات زیربنایی و شریانهای حیاتی کشور است.
از جمله نیازها و ملزومات مهم این برنامه لزوم تدوین ضوابط، دستورالعملها و معیارهای فنی بهسازی لرزهای مستحدثات موجود می‌باشد که این امر در سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری در خصوص پیشگیری و مدیریت بحرانهای طبیعی و نیز در سند توسعه فرابخشی کاهش خطرپذیری ناشی از زلزله مورد تاکید قرار گرفته است.
چارچوب پیش نویس اولیه دستورالعمل بر اساس گزارش‌های FEMA قرار داشت. گروه‌های تخصصی از منابع دیگر به ویژه آیین نامه‌های ۲۸۰۰، آیین نامه بتن ایران (آبا)، مقررات ملی ساختمان و گزارش‌های ATC نیز استفاده نمودند.
نتیجه‌ی کار دستورالعملی است که روال ارزیابی و بهسازی لرزهای ساختمان‌ها را برای سطوح مختلف عملکرد ارایه نموده است. درمورد بسیاری از اجزای سازه‌ای و غیرسازه‌ای خاص ایران معیارهای پذیرش و بهسازی مناسب عرضه شده و روشهای جمع آوری اطلاعات، سازگاری‌های لازم را با شرایط کشور یافته است.
در این دستورالعمل روش ارزیابی باربری ساختمان‌های موجود و راهکارهای بهسازی لرزهای برای بهبود عملکرد آن‌ها در هنگام زلزله تا رسیدن به سطح عملکرد موردنظر ارائه شده است، اما نحوه مرمت یا بازسازی ساختمان‌های آسیب دیده پس از زلزله، خارج از محدوده کاربرد این دستورالعمل می‌باشد.
هدف از بهسازی لرزهای چیست؟
در واقع هدف از بهسازی لرزهای، مقاوم سازی سازه در برابر زلزله احتمالی است.
از آنجا که سازه‌های قدیمی تر فرسوده و یا تغییر کاربری داده‌اند و یا بنا به دلایل مختلفی نیاز به بهسازی دارند لازم است تا آیین‌نامه ای در این خصوص تدوین شود بنابراین نشریه ۳۶۰ جهت کمک به مهندسین جهت بهسازی لرزهای ارائه شد.
کتاب نشریه ۳۶۰ یکی از منابع آزمون بهسازی است، برای مشاهده سایر منابع به صفحه «منابع آزمون بهسازی» مراجعه کنید.
